دریاب ک مبتلای

هر روز به دنبال جوابی دیگر هر روز کشیده‌ام عذابی دیگر هر شب به هوای دیدنت از خوابی آسیمه دویده‌ام به خوابی دیگر ٭ ٭ ٭ ای عشق! بیا که سینه‌هامان شد چاک این النّبأ العظیم؟»، گشتیم هلاک چشمی که تو را ندیده باشد کور است خون شد دل ما، متی ترانا و نراک» ای اصل امید! بیم‌ها را درياب بابای همه! یتیم‌ها را درياب هر چند خدا خودش کریم است، آقا! لطفی کن و یاکریم‌ها را درياب