دیدم که جانم می رود

شاید همين حوالی تو هم درون من در سفری کسی چه مي داند؟!! چه توهمي زیبایی ست نه صبر کن !! شاید هم نه ، واقعیتی لمس شدنی ست . به بند نميکشم تورا رها باش و بنگر به ابدیتی که با توام جاری باش تا باشم نگه ام دار مثل یک برگ که در آماج تند بادها به تن درخت چسبیده بگذار دستانت بوی شکوفه های سیب دهد. راستی اسفند آمد اری اسفند امد با حضور سبز یگانه ات دیگر اسفندی بد طعم نیست تو خوب نقطه چین ها را پر کرده ای