معنی شعر سماع سوختن

در فیه ما لافیه آمده است رقص مستانه از بی خودی برمیخیزد. وبیخودی به بی خودی نمی توان رسید . آن سماع راست است که از دل آتش گرفته خاسته است. ودر قونیه دیده ام سماعیونی که غروب به مستی سماع الهی مشغول بودند و شب به مستی جمال می پرستان.زمانی مست میکنی تا ساز بزنی.وزمانی ساز میزنی و مست میشوی. و این نه استاد می شناسد و نه شاگرد بر سماع راست هر تن چیر نیست طعمه هر مرغکی انجیر نیست از سعدی خوانده ایم ظاهرِ درویشی جامه ژنده است و موی سِترده و حقیقتِ آن دل�